donderdag 14 februari 2013

Zorg versus geloof

Het bestaan heeft altijd onzekere factoren. Er zijn drie mogelijke reacties:
  • angst,
  • voorzichtigheid en moed, of
  • onverschilligheid en overmoed.
Voorzichtigheid en moed zijn daarbij het goede tegenovergestelde van twee negatieve reacties van onverschilligheid en overmoed, en vrees.

Als meerdere onzekere factoren samenvloeien kunnen we moedig zijn in specifieke gevallen maar toch bezorgd over het geheel. Bezorgd wil zeggen dat het je belast, ook al ben je er niet bewust mee bezig.

Bezorgdheid belemmert het geluk. Jezus zegt dat we niet bezorgd moeten zijn. Geloof is de oplossing voor de vage bezorgdheid. Zorg en geloof kunnen niet samen gaan. We kunnen daarover lezen:
"En Hij zei tegen Zijn discipelen: Daarom zeg Ik u: Wees niet bezorgd over uw leven: over wat u eten zult, of over uw lichaam: waarmee u zich kleden zult. Het leven is meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding. Let op de raven: zij zaaien niet en maaien niet, zij hebben geen voorraadkamer en geen schuur, en God voedt hen. Hoe ver gaat u de vogels te boven? Wie toch van u kan met bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? Als u dan ook het minste niet kunt, waarom bent u over de andere dingen bezorgd? Let op de lelies, hoe zij groeien. Ze werken niet en spinnen niet, en Ik zeg u dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet gekleed ging als één van deze. Als God nu het gras op het veld, dat er vandaag is en morgen in de oven geworpen wordt, zo bekleedt, hoeveel te meer u, kleingelovigen! En u, vraag niet wat u eten of wat u drinken zult, en wees niet verontrust. Want naar al deze dingen zoeken de volken van de wereld. Uw Vader echter weet dat u deze dingen nodig hebt. Maar zoek het Koninkrijk van God en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden. Wees niet bevreesd, kleine kudde, want het heeft uw Vader behaagd u het Koninkrijk te geven. Verkoop uw bezittingen en geef de opbrengst weg als liefdegave. Maak voor uzelf beurzen die niet verslijten, een schat die niet opraakt, in de hemelen, waar de dief niet bij komt en die door de mot niet aangetast wordt. Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. " (evangelie van Lukas, 12:22-34)

vrijdag 8 februari 2013

Fabel 3: Het leed

Een koning van een heel groot koninkrijk vertrok naar een ver land. Twee wetgeleerden spraken met elkaar. De eerste zei: “Een koning kan zijn rijk toch niet verlaten?” De tweede antwoordde: “Maar hij heeft zijn dienaars hier gelaten.” De eerste wierp hem tegen: “Maar zij hebben hun gelijken die hen tegenstaan! De arme wordt verdrukt door wie er machtig is, in het geheim en openbaar!” De ander sprak: “Maar de koning zal rechtspreken als hij wederkomt.” De eerste gaf ten antwoord: “Maar dat is te laat! Wie kan verdragen dat een enig mens vergaat?” De ander sprak: “Maar hij zal troosten en herstellen.” De eerste sprak: “Maar kunnen zij weer verder leven? Zullen zij ooit vergeten?”
Hij verhief zijn spreuk en zei: “Het leed is niet relatief tot het herstel. Het leed is absoluut.”

De ander sprak: “Niets is er absoluut behalve onze koning.”

Deze fabel leert dat mensen zelf de toekomst niet begrijpen.

dinsdag 5 februari 2013

Fabel 2: Afleiding

Een hond had er de gewoonte van gemaakt zijn eigen staart te achtervolgen. Toen een andere hond hem zo bezig zag, riep hij: “Vriend, wat doe je? Dat is toch nutteloos?” De hond antwoordde: “Ik voel me hier niet thuis, en daarom zoek ik afleiding.” De ander zei: “Maar brengt die afleiding uitkomst? Voel je je beter nadat je in je staart hebt kunnen bijten?” De hond antwoordde: “Nee. Ik doe mezelf pijn, en voel me slechter dan tevoren.” De ander sprak: “Kijk dan liever naar de wolken, het water, of de sterren als je je niet thuis voelt. Dat brengt je zeker meer en zal je niet verwonden.”

Deze fabel leert dat dwaze uitvluchten nooit belonen, en er altijd andere mogelijkheden zijn.

maandag 4 februari 2013

Fabel 1: Vreemd land

Sommige dingen kunnen het best in indirecte, beeldende taal worden uitgedrukt. Dat weten we al heel lang. Daarom ook op deze blog een serie van fabels in de stijl van Phaedrus, die de fabels van Aesopus opschreef en er de zijne aan toevoegde. De inhoud is een hedendaagse weergave van christelijk perspectief op het leven, de menselijke conditie, en God. Vandaag fabel 1: "Vreemd land".

Een christelijke koning overwon een vijand uit een vreemd land. De koning trok met zijn legermacht de hoofdstad binnen om zijn regering te funderen.

Een raadsheer sprak tot hem: “Zal de huidige religie hier totaal vervangen moeten worden?” De koning zweeg. De raadsheer sprak: “Maar moet men het dan anders bij het oude houden?”

De koning sprak: “Maak dat de mensen van alle ware hoop bewust worden gemaakt, als ze die hebben. Leer die te koesteren. Maar leer hen ook met zorg de valse hoop van ware onderscheiden. Leer die te vervangen.”

Deze fabel leert hoe men elk gebied, ook filosofie, met wijsheid en liefde moet regeren.