Evolutie of schepping

De wereldbeschouwing van het christendom wordt soms maar nauwelijks geaccepteerd. Daarom hier een vergelijking tussen de waarheid van het christendom en de theorieën van de evolutionist, die namelijk ook niet mis zijn. Ik bedoel dit overigens niet ter verdediging van christelijke standpunten (alsof die even slecht zouden zijn als de standpunten van het evolutionisme), maar om te laten zien dat het christelijke standpunt veel beter is dan het standpunt wat uit de evolutietheorie komt. Hopelijk heb ik de evolutietheorie consistent toegepast.

1. Doel

Het christelijke geloof: De natuur is gemaakt door God en gemaakt om goed te zijn.
Het evolutionisme: De natuur heeft geen hoger doel. Geen enkele wereldbeschouwing voegt daarom iets wezenlijks toe.

2. Man en vrouw

Het christelijke geloof: Man en vrouw zijn twee verschillende scheppingen van God. De vrouw is gemaakt om de man aan te vullen.
Het evolutionisme: Man en vrouw zijn twee rollen in de voortplanting, allebei in een aspect daarvan gespecialiseerd. Een vrouw is door de evolutie ervoor bedoeld om kinderen te baren.

3. Homoseksualiteit

Het christelijke geloof: Homoseksualiteit is een gevolg van het kwaad van de zondeval van de mens, het is niet Gods oorspronkelijke bedoeling.
Het evolutionisme: Homoseksualiteit is een variant die niet binnen het normale evolutiepatroon past. Voor de evolutie is ze schadelijk.

4. Ethiek

Het christelijke geloof: We moeten handelen volgens het principe dat we God liefhebben boven alles en onze medemens als onszelf.
Het evolutionisme: We hoeven nergens naar te handelen.

5. Doodstraf

Het christelijke geloof: We mogen elkaar niet doden. Echter, de wetten van God aan Israël bevatten ook de doodstraf door de overheid.
Het evolutionisme: Elkaar doden kan goed zijn als de beste overblijft.

6. Menselijk lijden

Het christelijke geloof: Het lijden van mensen is wezenlijk, en een gevolg van de zondeval, bedoeld om mensen terug te brengen tot God.
Het evolutionisme: Lijden is niet wezenlijk en heeft geen nut. Het is gewoon een natuurlijk proces zonder enige diepere betekenis.

7. Rechtvaardigheid

Het christelijke geloof: God is rechtvaardig en zal het kwade straffen.
Het evolutionisme: Er is geen rechtvaardigheid, tenzij dat toevallig is ontstaan door natuurlijke processen van zelfbehoud.

8. Vriendschap en liefde

Het christelijke geloof: Echte vriendschap en liefde is iets wezenlijks.
Het evolutionisme: Elke vriendschap en liefde is maar een natuurlijk proces, zonder diepere betekenis.

Volgens mij spreken de christelijke standpunten van veel meer liefde voor elkaar en voor de natuur dan de evolutionistische. (Maar ja, voor evolutionisme is liefde maar een kale emotie.) En volgens mij doen de christelijke standpunten veel meer recht aan de betekenissen van dit leven dan de evolutionistische. (Maar ja, voor evolutionisme bestaat er geen vaste betekenis.) De christen weet méér door de openbaring van God door Zijn Evangelie van Christus, anders was godsdienst in haar aard even leeg als evolutionisme. En daarom is er niet alleen kennis van God maar ook hoop op verlossing en terugkeer tot God die ons heeft gemaakt:

"Wij weten immers dat, wanneer ons aardse huis, deze tent, afgebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen. (...) Hij nu Die ons hiervoor heeft toegerust, is God, Die ons ook het onderpand van de Geest gegeven heeft." (tweede brief van de apostel Paulus aan de gemeente van Korinthe, 5:1-5).

Man en vrouw

Omdat er zoveel commotie is over de politieke partij SGP omdat die in haar (of zijn?) beginselprogramma heeft opgenomen dat er geen vrouwen op de lijst kunnen staan, lijkt me het goed om hier iets over het verschil tussen man en vrouw te zeggen vanuit christelijk-filosofisch perspectief.

In het bijbelboek Genesis lezen we dat Adam eerst door God werd gemaakt, en daarna Eva. De apostel Paulus gebruikt dat als een argument om te zeggen dat de vrouw niet over haar man moet regeren (brief aan Timoteüs, 2:13). Hij noemt er een tweede reden bij: omdat de vrouw Eva in het paradijs verleid werd, en niet Adam (vers 14). Maar daar laat de apostel meteen op volgen: ze zal van die vloek verlost worden doordat ze de gave heeft gekregen om kinderen te krijgen, als ze in het geloof, de liefde, de heiligmaking, de matigheid blijft (vers 15). Adam noemde zijn vrouw, nadat hij te horen had gekregen dat hij zou sterven zoals was gezegd omdat hij Gods gebod had overtreden, Eva, omdat God bij de bestraffing van Eva noemt dat zij kinderen zou krijgen die de leugenaar (de slang) zouden verslaan (Genesis 3:20). Eva (Chawwah in het Hebreeuws) betekent letterlijk: "in haar is leven". Een betekenisvolle naam dus, die wijst op Christus die later geboren zou worden.

Zijn mannen volgens de Bijbel daarom meer dan vrouwen? Zeker niet, want dezelfde apostel Paulus geeft ons daarop het antwoord:

"Want gij zijt allen kinderen Gods door het geloof in Christus Jezus. Want zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan. Daarin is noch Jood noch Griek; daarin is noch dienstbare noch vrije; daarin is geen man en vrouw; want gij allen zijt een in Christus Jezus." (brief aan de Galaten, 3:26-28)

Niet het feit dat we Jood zijn of niet-Jood, of het feit dat we knecht zijn of directeur, of het feit dat we man zijn of vrouw bepaalt onze belangrijkste hoedanigheid, maar of we kinderen van God zijn door het geloof in Christus Jezus.

Die laatste tekst kan ons ook een hint geven voor hoe we de verschillen tussen mannen en vrouwen verder moeten duiden. Man en vrouw zijn wel verschillend; de man was er eerst, daarna de vrouw. Maar dat is te vergelijken met het verschil tussen de Joden en de niet-Joden: tot de Joden kwam het Woord van God eerst, daarna tot de niet-Joden. De Joden hebben in de openbaring van God een andere rol dan de niet-Joden. Op dezelfde manier kunnen man en vrouw in de kerk en ook in de politiek een verschillende rol hebben. Over de politiek schrijft de Bijbel niets voor, dus wat de beste plek van man en vrouw daarin is is een vraag die het bestuur van de SGP toch zelf moet onderzoeken.

Fashion in story-telling

"There are changes of fashion in story-telling; and the ancient world, like our own, has seen times where people thought it 'modern' to say they liked disgusting stories, though the ancients never quite reached the modern fancy for tales of such very dirty little people, living dingy lives and doing mean things. Not all vulgarity is modern. But, if the fashion for such stuff appears and re-appears, it never lasts very long. Dirt and dinginess lack variety and are not really interesting. Esquemeling's stories of the pirates, for instance, are in the end dull, and they would be a great deal duller but for the seamanship that enables the pirate to scour the Caribbean, and the great fighting qualities, courage, strategy, tactics, and so on, that help him to sack the Spanish towns and capture his thousands of pieces of eight. The rest of his story is tiresome enough. It takes a lot of virtue to make vice interesting; and the great Greek poet [Homer] saw (and, as the Greeks said, he was always right) that the splendid qualities in men and women are the interesting ones." (The ancient world, T.R. Glover, p.29)

Ik las dit pas, en vond het een mooi citaat. Eerder schreef ik al zoiets over moraal en schoonheid. Overigens is het altijd al de mode om een beetje vuiligheid in verhalen te stoppen omdat men onrustig lijkt te worden als het echt over het goede gaat. De Griekse sagen hebben echter misschien wel dezelfde tekortkoming.