COVID-19 en troost

We bevinden ons in een tweede golf van de COVID-19 pandemie. Wat doet het met ons? Wat ervaren en leren we in deze tijd van de daden van God?

1. We zijn sterfelijk en kwetsbaar. Waar we ons eerst, als we rijk en onbezorgd in Nederland leefden, nergens druk om maakten, vrezen we nu voor ziekte en voor ons leven. We zien dat onze medische wetenschap niet altijd kan helpen. Behandelingen helpen niet en wetenschap weet het antwoord niet op alles.
2. Er is alleen troost in het geloof in Jezus. De pandemie zorgt voor verdriet, angst en frustratie. Een naturalistisch wereldbeeld 'werkt' als alles voorspoedig gaat, maar bij onzekerheid en ziekte biedt het weinig of geen troost. Ook een oppervlakkig geloof in God biedt weinig troost. Pas in het gezicht van de lijdende Zoon van God, Jezus Christus, is er troost in deze moelijke tijd. Hij zal in een wereld van ziekte en dood en onmacht het Vrederijk brengen, wanneer Hij terugkomt op de wolken van de hemel.
3. Spreken over God is taboe. Wat opvalt is dat terwijl iedereen geschokt is in zijn vertrouwen in de menselijke macht over de natuur, dat er toch met geen woord over God gerept wordt. Premier en koning roepen vooral op om het vertrouwen in de menselijke macht over de natuur terug te vinden. Er is geen ruimte voor twijfel, geen ruimte voor geloof behalve het geloof in jezelf.

Laten we in plaats van verdrietig, gefrustreerd en bang te zijn onze hoofden opheffen naar de hemel en denken aan wat het Kerstfeest betekent: dat de Zoon van God, Jezus, naar deze aarde kwam om voor ons verlossing te brengen van onze zonden en pijn. Dan hoeft deze tijd geen tijd van eenzaamheid en verdriet te zijn, maar wordt het een tijd van blijdschap, omzien naar elkaar en vrede.